zondag 18 januari 2009

Ik wil niet!



Ik hik er al een paar maanden tegenaan. Ermee beginnen. De eerste keer. Het probleem is dat hardlopen me eeuwig saai lijkt. Maar waarom wil je het dan gaan doen?

Tja, gewicht? Ik ben 185cm en weeg nu nog nét geen 100 kilo, en dat wil ik graag ook zo houden! 30 of 40 worden is iets wat je niet kunt tegen houden, tenminste...Maar onder die 100 kilo blijven is toch wel een soort van mentaal ding. Ik wil het liefst op 85 kilo uitkomen. Dat is net mijn dikke botten en mooi streven. En de conditie natuurlijk, ik voel me er gewoon beter onder wanneer ik fit ben. Oja, en ik wil natuurlijk meteen een marathon lopen, liefst morgen nog.

's Zomers mountainbike ik, maar zodra de wintertijd ingaat, is het door de week afgelopen met fietsen. Sla je 1 weekendje over, heb je al weer twee weken helemaal geen reet uitgevoerd, dus ik val 's zomers 6 kilo af en kom 's winters 8 kilo aan. Zo gaat het al 10 jaar. Tel maar even op hoor...

Andere sporten die ik leuk vind? Tennis: wil m'n schouder niet meer aan meewerken. Squash: Is leuk om 1 keer per week te doen, maar zet conditioneel geen zoden aan de dijk. Sportschool: hahaha, laat me niet lachen, wat is dat een ramp! Ik ben 2 keer lid geweest van sportscholen, maar ik voel me altijd een hamster in zo'n molentje. Hamsters kunnen daar niet zonder, je moet toch wat als je gevangen zit, maar ik vind het een ramp.

Dan ben ik dit jaar ook nog papa geworden van Pelle, hieperdepiep! Maar dat houdt wel in dat tijd een nog schaarser goed is geworden. Dus het wordt joggen, rennen, lopen.

Het grootste pluspunt is dat je vanaf het moment dat je de schoenen aantrekt, tot dat je gedoucht bent niet veel meer dan een uur nodig hebt én je in het pikkedonker prima kunt lopen.

Ik ga er binnenkort dus mee beginnen. Misschien wel morgen, of overmorgen. In elk geval deze week, uiterlijk volgende week...